The Moth - Give Peace A Chance: Jan Stapleman & Frank Chalmers

Episode Date: November 5, 2021

This week, two stories of standing up and being heard. This episode is hosted by Moth Producer Chloe Salmon. To see the extras for this episode, head to our website: themoth.org/extras Hosted by: Chloe Salmon Storytellers: Jan Stapleman & Frank Chalmers

Attention Houston! You have listened to our podcast and our radio hour, but did you know the Moth has live storytelling events at Wearhouse Live? The Moth has opened Mike's storytelling competitions called Story Slams that are open to anyone with a five-minute story to share on the night's theme. Upcoming themes include love hurts, stakes, clean, and pride. GoodLamoth.org forward slashordSlashHuston to experience a live show near you. That's theMoth.org-FordSlashHuston. Welcome to The Moth Podcast. I'm Chloe Sammon, your host for this week. When I think about what it takes to be an engaged human being, standing up for what you believe in tops the list. To push for what you think is right requires the bravery to find your voice and the conviction

to raise it so others can hear and respond. In this week's episode, we have two stories of standing up and being heard. Our first storyteller is Jan Stapleman. Jan told us it is a story slam in Denver where the theme of the night was Love Hurts. Here's Jan, live at the Moth. Thank you. Thank you. Thank you.

It'll tie you a bit more. It'll tie you a bit more. I got you. Thank you. I was 17 years old, lying in a nightmare of pain in a hospital delivery room. I was surrounded by people dressed in white, but I was alone and terrified. I didn't know anything about giving birth, and obviously even less about birth control. And nobody was explaining anything to me.

I weighed about 80 some pounds when I got pregnant at age 16 because I wanted so much to look like Twiggy. But I managed to give birth that night to almost 9-pound baby girl. My baby's father, who literally was the boy next door, said, we'll get married. But I didn't want to get married. We were two clueless teenagers and I knew I wasn't ready to be a mom. Before we left the hospital, we stopped at the nursery window to see her. Oh my God, she was the most beautiful baby in the nursery.

We stood there holding onto each other and weeping, and then we walked away. We left her there, knowing that the folks handling the adoption would be there soon. We went back to our lives, finished high school, I started college, we drifted apart, grew up, and eventually started our own families. More than 30 years passed. Then one day I got a phone call. My daughter had launched this epic search and her private investigator found me. I was thrilled.

We started writing letters, exchanging photos, talking on the phone. This heavy dark secret I had been carrying around for more than 30 years fell away and was replaced with light, with the prospect of knowing and loving my daughter. She lived in a southern city with her husband who's an executive. They had two little boys. I visited them. She visited me. She gave birth to a daughter. She's so like me in so many ways. She looks a lot like me.

Her voice is a lot like mine. And she's strong in her opinions like I am. There were some dark clouds gathering in the background, but I thought we could overcome them. Yes, she belonged to a conservative Southern Christian church, whereas if I could be classified in any religion, a concept I reject, I guess I'd be closer to the rainbow family. It's true, her politics put her firmly on the right, whereas I lean far to the left, but it's okay, she's my daughter.

I figured, all we have to do is just get to know and love each other and everything will turn out just fine. What could go wrong? So I started employing diversionary tactics whenever our conversation veered toward any topic that might divide us. And it worked for a while. And then she started thanking me in every conversation for being anti-abortion.

If you weren't against abortion, she said, I wouldn't be here. I'm not against abortion. If that means going back to the days when young women died because their choices were disgrace or a back alley abortion. But I didn't want to argue with her. I knew this topic was painful for her. So I was a coward.

I was a coward, I didn't tell her the truth. I just avoided any topics that might divide us. Usually I'm outspoken about my beliefs, but I didn't want to argue with my daughter about this. There was a deep rift growing between the right and the left, and they were beginning to regard each other as the enemy. I couldn't let that happen between me and my daughter. She knew I was dodging the topic of abortion, so she pressed me during a phone call. I said, OK, so we might disagree about some things, but that's all right.

We don't have to share all the same opinions. Let's embrace all the things that we have in common. She burst into tears and yelled, if I would have been conceived after Roe v. Wade, you would have killed me. I didn't really remember that she was born before Roe v. Wade. All I remembered was that as a teen, I knew about abortion, but I had no idea how to get one.

I said, but I didn't have an abortion and I'm so glad I didn't. A few days after that phone call, she sent me an email and told me that she didn't respect my values. I could never be a mother to her. She told me to never try to contact her. I had lost my daughter again and the pain was unbearable. I know she was striking out because she was hurting too. She grew up in a loving home, but always wondering why

her birth parents walked away from that hospital without her. What could hurt more than that? Then she launches this search, perhaps picturing a phyllis-schlafly-tike mom she could relate to, and instead she finds me, an aging hippie, more along the line of Gloria Steinem. She finally finds me, and I turn out to be the enemy. After a few years, she sent me a letter at Christmas time.

She apologized for her. Well, what she wrote was that as a Christian, she couldn't justify hurting someone like that. So, now we're in a period of daton. We exchange polite emails about the weather, the kids' activities, our work. We don't talk about anything of consequence. We don't share our deepest thoughts, beliefs, dreams, but as long as we're in touch, there's hope, right? I figure I'm going to do everything I can to keep that door open. Maybe this search isn't over. Maybe if we just keep talking, someday we can get past the pain and find our way to love. Applause

That was Jan Stableman, a self-described word nerd. Jan has channeled her passions for writing and editing into a career in communications and publishing. She says that when she's not obsessing about grammar and punctuation, she's likely hiking or working out. Jan is happiest when she's summiting peaks, exploring canyons, and backpacking wherever the trail leads her. Our next storyteller is Frank Chalmers. Frank told this at a story slam in London

where the theme of the night was busted. Here's Frank live at the moth. I hope you're not expecting anything professional like the last act. When I came to London as a student I didn't expect the streets to be paved with gold or even crack cocaine. But my arrival coincided with the coming to power of one of the yw'n gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gwaithio'r gwaithio yn y doel. Mae'r gwaithio'r gwaithio yn yng Nghymru yn yng Nghymru yn yng Nghymru yn yng Nghymru yn yng Nghymru yn yng Nghymru yn yng Nghymru yn yng Nghymru yn yng Nghymru yn yng Nghymru yn yng Nghymru yn yng Nghymru yn yng Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymru yn Nghymch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch yn ynwch ynwch yn ynwch a'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r fforddd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r ffordd o'r fwy i'n mynd i'n mynd. Mae'r fwy i'n gwybod, mae'r balkyni i'n gwybod.

Mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i'n gwybod, mae'r fwy i We were young and we thought, you know, we've got to do something. This isn't right. So we decided we would have a protest the next day and try to find a place halfway down the aisle. So we met in a pub in Clark and Will in a room of other pub. We planned it all out. A guy called Terry was going to give us speech and the rest of us were going to stand up and sing, give a piece of chance.

Eight of us decided that we could do it because we were the only eight who had a suit or a nice shirt and tie. We were going to come the next day and hour early to get there. Terry was going to make a speech. I wrote the speech from we were all going to sing. So we turned up an hour a'r gweithio'r gweithio yn ymwyr o'r gynhyr. Mae'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o' gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymw o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithio yn ymw o'r gweithio yn ymw o'r gweithio yn ymwyr o'r gweithioedd ynithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gweithio'r gwedod yn ymwch i'r brydddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ymwch i'r bryddiad yn ym He said, and these are words I'd never heard before. He said, I've lost me bottle. I said, pardon, I've lost me bottle.

Now, I had no idea which bottle he was talking about. I come from Scotland. I'd never heard this phrase, but I said, what? Wait, I said, I can't do it. I can't do it. I've been worrying all night about this. I can't do it. I thought, oh my god I've been worrying all night about this, I can't do it. I thought, oh my God, oh my God, what we're going to do. All I was worrying about was

remembering the words for a gift piece of chance. And they're pretty easy. So I looked around and there was a great big bullet behind us about 10 or 12 feet in the air and I thought, I've got to do something. Just then the Prime Minister came in and I counted to three I'n gwybod yn ymwch, ac yw'n gwybod yn ymwch, ac ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ymwch, ym I must have got 30 seconds of free speech. All the TV cameras from all over the world are going on this. Suddenly these kids that were with me stood up and started singing, all we are saying is, give peace. It was absolutely amazing. Suddenly I felt these hands on my back. I turned around, it was a chief superintendent.

He said, will you come quietly or otherwise? I said, I'll come quietly. Mae'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gwaithio'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r gweithio a'r If you're going to be busted, don't do it behind a mask. Do it for something in public that you feel proud of, and then you can get busted free as well. That was Frank Chalmers. When he was young, Frank expressed his political views through non-violent direct action in London. Now having retired, he uses music. In fact, in anticipation of the Climate Action Summit in Glasgow, Frank's band released Ben asleep Too Long, the protest song you're listening to right now. As Frank says, you can retire from work, but you can't retire from your principles. To see some photos and pliers from Frank's history of protest,

and to listen to the rest of this song, head over to our website, TheMoth.org slash extras. That's all for this episode. Thank you to our storytellers for sharing with us and to you for listening. From all of us here at The Moth, have a story where the week. Chloe Salmon is a producer

and instructor for The Moth's Community and Education programs and the director on the main stage. Her favorite moth moments come on show days when the cardio is done, the house lights go down, and the magic settles in. This episode of the moth podcast was produced by Sarah Austin-Jones, Sarah Jane Johnson, Julia Purcell, and me, Davie Sumner. The rest of the moth's leadership team includes Katherine Burns, Sarah Haberman, Jennifer Hickson, Meg Bulls, Kate Tellers, Jennifer Birmingham, Marina Cluche, Suzanne Rust, Brandon Grant,

Inga Gladowski, and Aldi Kaza. All Moth Stories are true as remembered by Storytellers. For more about our podcast, information on pitching your own story and everything else, visit our website, themoth.org. The Moth Podcast is presented by PRX, the public radio exchange, helping make public radio more public at PRX.org. Thank you.